Systemy nadążne w fotowoltaice – większy uzysk i lepsza pora produkcji

Curtailment a rosnące znaczenie systemów nadążnych

Stosowany coraz częściej curtailment, czyli systemowe wyłączanie źródeł OZE, mimo ich dostępności – w tym w znacznej mierze fotowoltaiki – zwiększył zainteresowanie rozwiązaniami opartymi na systemach nadążnych. Od dawna wiadomo, że generują one znacznie wyższy uzysk niż instalacje statyczne, jednak obecnie coraz większego znaczenia nabiera pora tego uzysku.

Ponad pięć lat badań nad innowacyjnym systemem DTS

Od ponad pięciu lat prowadzimy prace nad innowacyjnym na skalę światową systemem napędu Dwuosiowych Trackerów Solarnych (DTS), o których szerzej piszemy na naszej stronie www.trackerminimax.com. Ponad trzy lata poświęciliśmy na prace badawczo-rozwojowe (B+R), połączone z empiryczną kontrolą wielkości uzysku DTS. Badania prowadzone są osobno dla trackerów z panelami monofacial oraz osobno dla trackerów z panelami bifacial.

Pomimo wspólnego napędu, są to oddzielne instalacje – każda z własnym inwerterem. I tak, w 2024 roku:

• DTS monofacial z 1 kWp uzyskał 1 501 kWh,

• DTS bifacial z 1 kWp uzyskał 1 636 kWh.

Są to uzyski o około 60% wyższe w porównaniu z instalacjami statycznymi.

Znaczenie pory uzysku energii

Oprócz zwiększonej produkcji, kluczowe jest także to, kiedy energia jest generowana. Jak pokazuje poniższy wykres, jest ona pozyskiwana i przekazywana bezpośrednio do sieci w czasie, gdy instalacje statyczne jeszcze nie produkują energii lub już zakończyły jej generowanie.

Wykres pokazuje czas oraz wielkość dodatkowego uzysku. Dodatkowa energia, pozyskiwana poza godzinami cen ujemnych, znacząco podnosi price-capture rate. Ten „wskaźnik przechwytywania cen” to średnia cena energii, jaką osiąga dany projekt w zależności od zastosowanej w nim technologii. Cena ta określa wartość danej technologii i stanowi jeden z najważniejszych elementów analizy podejmowania decyzji inwestycyjnych.

W kalkulacjach funduszy infrastrukturalnych wskaźnik ten zaczyna mieć większe znaczenie niż LCOE. Zastosowanie DTS wpisuje się w reformę unijnego Electricity Market Design, która weszła w życie w lipcu 2024 roku. Reforma ta zwraca uwagę na non-fossil flexibility resources. Chodzi o to, aby skupiać się nie tylko na magazynach energii, lecz również na technologiach, które spłaszczają profil produkcji, redukując południowy „peak”.

Poniżej znajduje się wykres, który obrazuje te właśnie zalety DTS.

Na wykresie przedstawiono uzysk z instalacji statycznej o mocy 1 MWp oraz z instalacji na DTS o mocy 0,7 MWp. Obie instalacje – pomimo różnicy mocy – osiągają taki sam wynik w skali roku. Różnica w górnym „peaku” wynosi około 2 MWh. To dokładnie tyle, ile w ciągu jednego dnia nie trzeba magazynować, aby przesłać energię poza szczytem.

Reasumując – systemy nadążne to nie tylko większy uzysk. To przede wszystkim możliwość pozyskania energii do bezpośredniej konsumpcji, bez konieczności jej magazynowania, w czasie gdy jest ona niedostępna z systemów statycznych PV.